Fransız edebiyatının güçlü kalemi Albert Camus, Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanmanın verdiği hislerle ilkokul öğretmenine hitaben bir mektup kaleme alır.
Sevgili Bay Germain,
Tüm kalbimle sizinle biraz konuşmak için gelmeden önce bugünlerde etrafımı çevreleyen gürültülerin biraz dinmesini bekledim. Aramadığım, peşine düşmediğim büyük bir onura layık görüldüm. Ancak haberi öğrendiğimde, ilk hatırıma gelen, annemin ardından sizdiniz. Siz olmasaydınız, o zavallı küçük çocuğa dokunan sevgi dolu eller olmasaydı, öğrettikleriniz ve örnek aldığım benliğiniz olmasaydı bugün başıma gelen hiçbir şey mümkün olmazdı. Burada kendimi şereflendirmiyorum ancak bu benim için en azından sizin benim için ne ifade ettiğinizi ve ediyor olduğunuzu söylemek ve çabalarınızın, çalışmanızın ve içine yerleştirdiğiniz cömert kalbin yaşına rağmen minnettar öğrenciniz olmaktan vazgeçmeyen küçük öğrencilerinizden birinde hala hayatta olduğundan sizi temin etmek için bir fırsat.
Size tüm gücümle sarılıyorum,
Albert Camus
